1. Do podstawowych form prawnych zabezpieczeń spłaty pożyczek należą:
a) weksel własny in blanco pożyczkobiorcy wraz z deklaracją wystawcy weksla ( zabezpieczenie przyjmowane obligatoryjnie),
b) weksel własny in blanco wraz z deklaracją wystawcy weksla,
c) poręczenie spłaty pożyczki według prawa cywilnego lub wekslowego, udzielone przez osoby trzecie, w tym osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, przedsiębiorców, krajowe instytucje rządowe, samorządowe lub pozarządowe, o dobrej kondycji finansowej,
d) poręczenie spłaty pożyczki według prawa cywilnego, udzielone przez Fundusz Poręczeń Kredytowych,
e) gwarancja banku o dobrej kondycji finansowej, mającego siedzibę w kraju,
f) przeniesienie własności rzeczy ruchomej (przewłaszczenie) na zabezpieczenie,
g) zastaw rejestrowy,
h) przelew (cesja) wierzytelności na zabezpieczenie,
i) przelew (cesja) praw z umowy ubezpieczenia składników majątku,
j) ubezpieczenie wierzytelności (pożyczki),
k) hipoteka na:
- prawie własności nieruchomości,
- prawie współwłasności nieruchomości,
- prawie użytkowania wieczystego nieruchomości,
- spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, lokalu użytkowego lub domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
l) blokada środków na rachunku bankowym pożyczkobiorcy albo innej osoby, z przyjęciem nieodwołalnego pełnomocnictwa do dysponowania przez fundusz pożyczkowy środkami złożonymi na tym rachunku.
2. Forma zabezpieczenia pożyczki uzgadniana jest przez Fundację indywidualnie z pożyczkobiorcą i zależy w szczególności od kwoty pożyczki, ryzyka przedsięwzięcia, stanu majątkowego i statusu prawnego pożyczkobiorcy oraz skuteczności (płynności) zabezpieczeń
3. Fundacja może zastosować jedno lub kilka zabezpieczeń (form zabezpieczeń) jednocześnie.
4. W przypadku zabezpieczenia w formie poręczenia, wymagane jest udokumentowanie dochodów poręczycieli pozwalające na spłatę pożyczki.