1. Do podstawowych form prawnych zabezpieczeń spłaty pożyczek należą:

a) weksel własny in blanco pożyczkobiorcy wraz z deklaracją wystawcy weksla  ( zabezpieczenie przyjmowane obligatoryjnie),

b) weksel własny in blanco wraz z deklaracją wystawcy weksla,

c) poręczenie spłaty pożyczki według prawa cywilnego lub wekslowego, udzielone przez osoby trzecie, w tym osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, przedsiębiorców, krajowe instytucje rządowe, samorządowe lub pozarządowe, o dobrej kondycji finansowej,

d) poręczenie spłaty pożyczki według prawa cywilnego, udzielone przez Fundusz Poręczeń Kredytowych,

e) gwarancja banku o dobrej kondycji finansowej, mającego siedzibę w kraju,

f) przeniesienie własności rzeczy ruchomej (przewłaszczenie) na zabezpieczenie,

g) zastaw rejestrowy,

h) przelew (cesja) wierzytelności na zabezpieczenie,

i) przelew (cesja) praw z umowy ubezpieczenia składników majątku,

j) ubezpieczenie wierzytelności (pożyczki),

k) hipoteka na:

  • prawie własności nieruchomości,
  • prawie współwłasności nieruchomości,
  • prawie użytkowania wieczystego nieruchomości,
  • spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, lokalu użytkowego lub domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.

l) blokada środków na rachunku bankowym pożyczkobiorcy albo innej osoby,  z przyjęciem nieodwołalnego pełnomocnictwa do dysponowania przez fundusz pożyczkowy środkami złożonymi na tym rachunku. 

2. Forma zabezpieczenia pożyczki uzgadniana jest przez Fundację indywidualnie  z pożyczkobiorcą i zależy w szczególności od kwoty pożyczki, ryzyka przedsięwzięcia, stanu majątkowego i statusu prawnego pożyczkobiorcy oraz skuteczności (płynności) zabezpieczeń

3. Fundacja może zastosować jedno lub kilka zabezpieczeń (form zabezpieczeń) jednocześnie.

4. W przypadku zabezpieczenia w formie poręczenia, wymagane jest udokumentowanie dochodów poręczycieli pozwalające na spłatę pożyczki.

Udostępnij wpis